ChoNU

ChoNU is een nieuw project waar wij de eerste groep vrijwilligers zijn. We hebben daar bij de school eerst kennisgemaakt met Florence en James. Zij regelen het project daar als Chantal er niet is. Toen lieten ze ons de lokalen zien die we konden gaan opleuken. We hadden vier lokalen die we konden doen dus in groepjes van vier zijn we aan de lokalen begonnen. We hadden alle vrijjheid om te doen wat we wilden. Daarom zijn de lokalen allemaal totaal verschillend nu. De een heeft gele muren met bloemen, de ander heeft een werldbol en nog veel meer.
Bij een van de lokalen hadden de lokale kinderen zelfs meegeschilderd.

Die middag zijn we op huisbezoeken geweest. We mochten de huisjes ook van binnen bekijken.    De mensen waren zo gastvrij. Er werden ook meteen stoelen gepakt en in de schaduw gezet. Dan kwam iedereen van dat huishouden even gedag zeggen en een handje geven. De kinderen waren hier nog wel wat verlegen dus bleven ze op een afstandje kijken maar ze vonden ons wel interessant want we werden goed in de gaten gehouden. Bij mijn groep was James, de headmaster van de school mee en die kon ons superveel vertellen over Norman. Norman is de jongen die bij ChoNU op school zit. Norman is een wees dus hij woont nu bij zijn oom.
Het is wel echt indrukwekkend hoe de mensen zo veel doen met zo weinig. Ze maken de huizen zelf van klei en riet en  ze onderhouden het ook echt goed. Iedere drie jaar ongeveer vervangen ze het dak. En van de casave, dat is een soort van aardappel, maken ze meel door ze in de zon te drogen en plat te stampen. Maar ze maken er, net als wij van gewone aardappel, ook chips van. Ze leggen de kleine stukjes gewoon op een kleed of op het dak zelfs en dan worden het echt chips.

Die avond terug in het hostel hebben we voorbereidingen gedaan voor het kinderfestival van de volgende dag. We hadden acht spellen bedacht die we op het veld naast de school konden uitzetten. Dat waren dan spellen als touwtje springen, zaklopen, waterballonen gevecht en voetbal. Toen we daar een goed overzicht van hadden zijn we met bijna de hele groep gaan ezelen. Dat was echt geweldig. We zaten daar met zn vijftienen of meer, kaarten door te schuiven. Dat hebben we tot tien uur volgehouden en toen zijn we gaan slapen.

De volgende ochtend zijn we de omgeving gaan verkennen. We zijn toen te voet vertrokken en we hebben ongeveer twee uur gelopen. Als eerste zijn we naar een luxe school waar leraren eorden opgeleid. Onderweg kwamen we langs plekken waar sommigen eerder al op huisbezoek waren geweest. Ook kwamen we op een gegeven moment langs een groep mensen die bakstenen aan het maken waren. Deze bakstenen werden gemaakt door de grond nat te maken en dan te kneden en in een mal te stoppen.

Vlak voor de lunch gingen we de spellen voorbereiden voor het festival bij ChoNU. Het plan was om 8 spellen te organiseren, dus in groepjes van twee. De spellen die we hadden georganiseerd waren: touwtje springen, voetbal, stoelendans, zaklopen, flessenvoetbal, waterballonnen gevecht, een bekertje met een gaatje op je hoofd naar de overkant brengen, met ping pong balletjes op een lepel door een parcours lopen. Na de lunch, die bestond uit rijst, bonen en fruit, begon het festival. De opkomst bleek toch redelijk groet, er waren ongeveer een stuk of honderd kinderen. Het festival liep niet zoals gepland, en liep uiteindelijk uit op een groot watergevecht, touwtje springen en voetbal.
Eigenlijk was dit misschien nog wél leuker dan wat de planning eigenlijk was en niemand had er echt moeite mee. Op het begin merkte je dat de kinderen best wel verlegen waren en niet echt mee durfde te doen, maar toen er steeds meer kinderen mee gingen doen werden de andere kinderen ook steeds minder verlegen. Het watergevecht vonden de kinderen erg leuk, aangezien ze dit nog nooit gedaan hadden. Het was wel een beetje een raar idee dat we een watergevecht hielden in Afrika, maar het water kwam uit een pomp achter de school en de mensen daar vonden het niet erg.
De voetbalwedstrijd werd uiteindelijk door ons verloren met 5-2.

's Avonds kregen we rijst, maïspap (maïs is heor trouwens wit), en bonen te eten.
Na het avondeten hebben we onze tassen gepakt en hebben we nog samen naar de sterren zitten kijken.